Ο Φλόκι το Κοράκι και η οικονομική κρίση στην Ισλανδία

Ο Φλόκι το Κοράκι, γιος του Βίλγκερνταρ (ισλανδικά: Hrafna-Flóki, Flóki Vilgerðarson) από τη Νορβηγία, που έζησε τον 10ο αιώνα, ήταν ο πρώτος εξερευνητής της Ισλανδίας που προσέγγισε ηθελημένα το νησί με σκοπό να εγκατασταθεί. Παρόλο που δεν τα κατάφερε τελικά για περισσότερο από ένα χειμώνα, έμεινε γνωστός στην ιστορία της αποίκισης του νησιού από τους Βίκινγκς, όπως καταγράφεται στο Landnámabók, το "Βιβλίο των Αποικισμών", για δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι έδωσε στο νησί το όνομα που έχει ως σήμερα, Ísland, "νησί των πάγων" (πρβ. αγγλικά Ice-land). Το άλλο είναι ότι προσπάθησε να βρει το δρόμο του για το νησί χρησιμοποιώντας τα τρία κοράκια του. Τα άφησε ελεύθερα να πετάξουν. Το ένα στράφηκε πίσω στο λιμάνι. Το δεύτερο γύρισε στο πλοίο. Το τρίτο όμως πέταξε προς τον ωκεανό και το νησί που θα γινόταν γνωστό ως Ισλανδία. Αυτό το κοράκι ακολούθησε ο Φλόκι και εγκαταστάθηκε στα δυτικά του νησιού. Από αυτή τη "μέθοδο" ναυσιπλοΐας πήρε κι ο ίδιος την προσωνυμία "το κοράκι".

Η ιστορία, παρόλο που αναφέρεται στους πολυθεϊστές Βίκινγκς, καταγράφτηκε από τον Ισλανδό χριστιανό χρονικογράφο του 12ου αιώνα Άρι Θόργκιλσον τον Σοφό. Και πράγματι θυμίζει έντονα την ιστορία του Νώε που έστειλε ένα κοράκι και δύο περιστέρια για να βρει γη μετά τον κατακλυσμό.

Η ιστορία αυτή και η εικόνα (από ισλανδικό γραμματόσημο για τη σκανδιναβική έκθεση γραμματοσήμων Nordia του 2003 στο Ρέικιαβικ) μπορούν ίσως να λειτουργήσουν ως σύμβολο για τη σημερινή κατάσταση της Ισλανδίας, που βγαίνει από έναν κατακλυσμό και αναζητεί τη ρότα της, όχι μόνο στέλνοντας αξιωματούχους σε Ανατολή και Δύση για να εξασφαλίσουν δάνεια, αλλά και ψάχνοντας ποιο κοινωνικό μοντέλο θα διαδεχτεί την "ελεύθερη" αγορά των ιδιωτικών τραπεζών χωρίς κανένα κοινωνικό και κυβερνητικό έλεγχο.